być u kresu sił

См. также в других словарях:

• być u kresu sił [wytrzymałości] — {{/stl 13}}{{stl 7}} podniośle: być ogromnie zmęczonym i osłabionym w wyniku jakiegoś wyczerpującego, często długotrwałego wysiłku (fizycznego lub psychicznego); być do ostateczności wyczerpanym, znużonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest u kresu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• kres — Być u kresu sił, wytrzymałości «być do ostateczności wyczerpanym»: Gdy dopływał (...) był już prawie u kresu sił. Z ulgą odłożył wiosła. A. Bahdaj, Wakacje. Jeśli (...) przechodził z zakazywanej mu po wielokroć formy wojskowej na tykanie,… …   Słownik frazeologiczny

• siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• kres — m IV, D. u, Ms. kresie; lm M. y 1. zwykle blm, książk. «granica czegoś, jakiejś przestrzeni; kraniec» Step, morze (jest) bez kresu, zda się nie mieć kresu. ∆ mat. Kres zbioru liczb «dwie liczby, między którymi zawierają się wszystkie liczby… …   Słownik języka polskiego

• siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …   Słownik języka polskiego

• resztka — ż III, CMs. resztkatce; lm D. resztkatek 1. częściej w lm, zdr. od reszta w zn. 1 Skromne, nędzne resztki. Resztki jedzenia, zapasów. Resztki urody, świetności. Resztki murów obronnych. Resztki niedobitków nieprzyjacielskich. Otrząsnąć się z r …   Słownik języka polskiego

• siła — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sile {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} energia fizyczna lub duchowa umożliwiająca pokonywanie oporu zewnętrznego, przeciwstawianie mu się; zdolność do działania; moc : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kres — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kressie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym kończy się jakiś (zazwyczaj duży) obszar; granica jakiejś przestrzeni; kraniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kres lasu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytrzymałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wytrzymałośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odporność na działanie czegoś; zdolność do znoszenia czegoś; bycie wytrzymałym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytrzymałość nerwowa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień